Deze woorden,
noem het ‘quote’
kreeg ik ettelijke jaren
nog ver voor de pandemie door.
Niet de leukste boodschap,
maar het voelde toen goed en juist.
En helaas, ettelijke jaren later
voelt het nog steeds juist.
Want uiteindelijk, wat doen wij
zogenaamd gewone mensen?
Veelal kijken naar ons eigen-belang,
vergelijken met familie of buren,
maar zelf iets ondernemen om
de shit in deze wereld aan te pakken?
Of politici een duidelijke boodschap
geven dat we hun niet hebben
verkozen voor hun onzin en
eigenbelang …
Je mag er om lachen…
Je mag mijn woorden afdoen als
onzin… maar vertel mij dan eerlijk
waar wij vandaag als mens staan…
Een veralgemening?
Gelukkig wel.
Maar toch, nog zovelen die doen
alsof er niets aan de hand is,
zeker op social media.
Mens, denk eens minder
aan jezelf maar ook aan anderen.
Denk niet enkel aan nu
maar zeker als je kinderen hebt
ook aan hun toekomst.
Ik heb het al vaker geschreven:
Moeder Aarde kan perfect
zonder ons,
maar wij kunnen niet zonder
onze Moeder Aarde.
Wanneer gaat dat eens
eindelijk doordringen?
Nog steeds is de economie
dé heilige koe en zijn wij mensen
ondergeschikt.
De dag dat er geen mensen meer zijn,
wat dan met die fucking economie?
Hoog tijd onze arrogantie
los te laten en te durven
Zijn in Dat Wat Is …
Zelfs nu,
in deze bizarre tijden,
ontbreekt openheid,
rechtvaardigheid, een
eerlijke weg sámen…
De wereld slaapt, hult zich
in sluiers, bang om in stil
ontwaken haar
waarheid te weten.
Maar wie het Licht
kent, bewust of in droom,
kan niet meer zwijgen … 🙏❤️
Roepen mijn woorden vraagtekens op, lees dan meer over wie en wat ik ben. Ik help al meer dan 19 jaar mensen op een diepgaande en snel voelbare manier, vrij van elk mentaal kader. Alles wat ik schrijf, zijn doorleefde woorden en woorden die ik zelf leef.
