De minister, de drugdealer en de straatmuzikant.
Oordelen en veroordelen zijn woorden van een leeg verhaal.
Niemand die weet hoe het is die andere mens te zijn.
Drie mensen, drie verhalen, uit meer dan duizend.
Kijk niet op, kijk nooit weg en kijk niet neer.
Want geen is minder en geen enkel meer.
Kijk en zie de mens die zoekt, een hart dat verlangt en de ziel die leert.
Kijk en herken jezelf in elk ander.
Luister naar je Hart.
Het vertelt je de weg die past bij jou.
Intuïtie. Tot in de wortel anders dan je denkt.
‘Ik geloof er niet in, Pat’, zucht ze.
‘Intuïtie. Er wordt zoveel over verteld. Het lijken wel wonderverhalen. Alsof plots alles mogelijk wordt. Ik vind het maar niks. Intuïtie verkoopt. Zo simpel is het. Geloof me, het heeft me al heel wat gekost.’
Ze knijpt haar lippen strak samen. Haar donkere ogen kijken me uitdagend aan.
Ik zwijg en omarm haar blik.
Praten om te praten kan ego strelen. Daar schiet geen mens iets mee op.
Al die troep van kwaadheid en teleurstelling, het moet er uit.
In een volle kop kun je geen verse thee schenken.
